Slechts 2 procent internetporno
LIEDEWIJ LOORBACH
AMSTERDAM – Iedereen heeft een mening over porno op internet, maar niemand weet echt wat de effecten ervan zijn op de kijker en de maatschappij. Behalve misschien de wetenschappers die samenzijn in buurtcentrum De Badcuyp in De Pijp.
Gisteren begon de eerste wetenschappelijke conferentie ter wereld over ‘netporn’. Zo’n zestig wetenschappers spraken over het fenomeen. Juist omdat er door Jan en alleman maar wat over netporn wordt geroepen, is het volgens de organisatie van de conferentie, The Art and Politics of Netporn, belangrijk dat er gedegen onderzoek gedaan wordt naar seks op het wereldwijde web.
”Om de mythes te toetsen en doorbreken,” zegt Sabine Niederer van The Institute of Network Culture van de Universiteit van Amsterdam en de Hogeschool van Amsterdam.
Ongeveer tweehonderd wetenschappers houden zich bezig met de ‘adult pages’ op internet, maar nog nooit waren ze samengekomen. Zoals pornografie zelf taboe is, is het onderzoek doen naar porno dat ook. Volgens Niederer is het op sommige plekken zelfs verboden onderzoek te doen naar ‘vieze plaatjes en filmpjes’ op internet. ”En als het wel gebeurt, dan mogen ze zelden hun onderzoek presenteren, en nooit een boek uitbrengen.”
Reden voor de Amsterdammers om de eerste conferentie op het gebied te organiseren, hoewel ze zelf geen onderzoek doen naar pornografie. ”We dachten: in Amsterdam moet het wel kunnen.”
Dat ze voor de shabby De Badcuyp hebben gekozen als locatie voor de conferentie is niet omdat universiteit en hogeschool geen zaal beschikbaar stelden. ”We wilden juist geen grote locatie met veel persaandacht. We wilden het klein houden, met echt geïnteresseerden in de zaal,” zegt Niederer.
Dat bleek gisterochtend wel uit de openingslezing van de Amerikaanse cultuurcriticus Mark Dery. Met veel verwijzingen naar filosofen, auteurs en wetenschappers van vroeger en nu vertelde Dery hoe internet ervoor zorgt dat iedere niche van perversie bekendheid krijgt. Hij noemde het ‘de wraak van de onderdrukten’.
Sinds jaar en dag wordt immers alles behalve het brave missionarisstandje gepathologiseerd. Tegenwoordig kan echter iedereen op internet ongestraft zijn of haar fantasieën tonen. Giant Worship bijvoorbeeld, ‘waarbij mensen fantaseren verslonden te worden door reuzen’. Hij laat plaatjes zien die hij van internet heeft gehaald, kleine mannetjes worden verslonden door Madonna en de Hulk.
”Of de mensen die water opwindend vinden, een groep die onderverdeeld kan worden in eindeloos veel subgenres, zoals underwater catfights, breathholder-fetish of submarine blowjobs.”
Dery doorbreekt nog een mythe. Veel mensen in de zaal denken dat minstens zeventig procent van het internet uit porno bestaat, maar dat is ‘slechts twee procent’. ”Het lijkt veel meer door de agressieve marketing.”
Behalve wetenschappers komen er op de conferentie ook kunstenaars die geïnspireerd zijn door netporn. Felle tegenstanders van pornografie op internet zijn niet aanwezig. ”We hebben ze wel uitgenodigd, maar kennelijk durfden ze niet in het hol van de leeuw te kruipen.”
© Het Parool, 01-10-2005
Planet Internet: ‘Echte’ mensen op pornosites steeds populairder
http://www.planet.nl/planet/show/id=118880/contentid=625335/sc=d7b65f
Gepubliceerd op vrijdag 30 september 2005
Porno op internet is nog steeds een zeer omstreden onderwerp. Veel mensen krijgen onmiddellijk associaties met uitbuiting, kindermisbruik, afwijkende voorkeuren en duistere praktijken. Maar er zijn ook andere kanten aan internetporno: het geeft de gebruiker de kans een identiteit te construeren, het kan esthetisch en kunstzinnig zijn en het is goed voor de economie.
De allereerste conferentie over internetporno, ‘The Art & Politics of Netporn’, dat in Amsterdam werd gehouden belichtte deze kanten. “Want net zoals pornografie een taboe is, is het onderzoek ernaar dat ook, op sommige universiteiten is het zelfs verboden,” aldus de organisatoren.
Porno en internet, ideale combinatie
Het internet is een ideaal medium voor de porno-industrie. Internet biedt de aanbieders van porno veel technische mogelijkheden en gaat voorbij aan veel logistieke en wettelijke remmingen. Verder is het vrij gemakkelijk en goedkoop om een internetpagina op te starten en te onderhouden. Daarnaast is een site op internet ook een goede manier om veel mensen te bereiken.
Ook voor de gebruikers van pornosites zijn er voordelen. De anonimiteit van internet maakt het mogelijk om zonder sociale druk illegale of sociaal onwenselijke sites te bezoeken. En omdat sites van over de hele wereld te zien zijn, is er een groot en gevarieerd aanbod, oftewel: voor ieder wat wils.
Onderzoekers hebben moeite om precies vast te stellen hoe belangrijk pornosites in het grote geheel zijn, maar het aandeel wordt volgens de aanwezige wetenschappers vaak schromelijk overschat. “Hooguit twee procent van het internet bestaat uit porno,” aldus cultuurcriticus Mark Dery. Wel zou er per jaar zo’n drie miljard dollar in omgaan.
Indie Porn
Jarenlang werd ervan uitgegaan dat de zoektocht van de pornozuchtige internetgebruiker uitging naar een blonde vrouw met buitenproportioneel grote borsten gesitueerd in een glamoureuze omgeving. (Wie overigens porno gaat zoeken op internet doet er goed aan een andere zoekmachine dan Google te gebruiken. Google heeft sinds enkele jaren een strenge censuur.)
Maar ook in porno op internet zijn er trends waarneembaar, een ervan is de opkomst van Indie Porn. Hierbij zijn ‘echte authentieke’ mensen op de foto’s en filmpjes te zien in plaats van de typische pornomodellen. Ze zijn niet gephotoshopt, hebben geen plastische chirurgie ondergaan, hebben een fitnesszaal waarschijnlijk nooit van binnen gezien en de achtergrond is huiselijk te noemen: trouwfoto’s, kinderspeelgoed en grote wandmeubelen.
Indie Porn wordt gemaakt door amateurs (steeds meer mogelijk door webcams, weblogs, chatten, goedkopere digitale camera’s en p2p) en is daarmee een tegenwicht voor de commerciele porno-industrie. De modellen zijn veelal bereikbaar via chats, weblogs of per e-mail, dit in tegenstelling tot de glitter en glamour van de betaalsites.
De Italiaanse journalist Sergio Messina noemt het verschijnsel ook wel realcore omdat het bijna documentaire-achtige plaatjes betreft waarbij de mensen niet naakt hoeven te zijn, soms staan er zelfs niet eens duidelijk zichtbare personen op (vaak betreft het fetisj-foto’s van bijvoorbeeld kinderschoentjes, een man volledig gehuld in fluweel of een vrouw omwikkeld met plakband.)
Abu Ghraib
Volgens de wetenschapper David Boardman kunnen de foto’s uit de Abu Ghraib-gevangenis ook gerekend worden tot porno. De foto’s laten vernederingen en seksuele martelingen zien wat veel weg heeft van foto’s die te vinden zijn in de diepste krochten van het internet op, veelal Oosteuropese, pornosites over SM, seks in uniformen en verkrachtingen.
De mogelijkheden van internet (weblogs, videomateriaal, veel gebruikers) hebben ertoe bijgedragen dat de gewelddadige seksuele beelden vanuit de gevangenis tot in elke uithoek van de wereld te zien waren.
Mark van Wonderen