Sociologist-cum-playwright Joep van Helden wrote three poetic facebook testimonials for the Facebook Liberation Army, in Dutch.
Facebook testimonial #1
ik ben Wieland Boomakker
ik heb blond haar
ben vierentwintig jaar
doe aan lacrosse
heb mijn vader verloren op mijn zestiende
een tragisch ongeval
ben vrijgezel
heb voor leraar Frans gestudeerd
hou van een croissant te eten zonder bord, direct van de krant
en ik heb enkele problemen
met betrekking tot een medium
genaamd Facebook
zoals daar zijn:
hoe in de echte wereld
een meisje te strikken
dat heel nonchalant
een foto op haar Facebook heeft geplaatst
tussen alle andere foto’s
van haar vakantie in Spanje
poserend in haar bikini
om met mij een
al dan niet vluchtige
relatie te beginnen
waarin
en dat is zeer belangrijk
een zekere mate
van contact
van erotische aard
tot stand kan worden gebracht
en:
hoe iemand te feliciteren op Facebook
op een originele manier
niet: hé gefeliciteerd
of: lang zal die leven
of: woop woop
maar iets waardoor ik opval in een lange strook reacties
waardoor mensen denken
zo!
wat een oprechte man
wat een gevatte gast
wat ontspannen
hij moet vast heel leuk zijn
in het echt
en:
hoe mijn Facebookaccount te behouden
ondanks dat heel Nederland een account heeft
en steeds meer mensen
die ik hoog heb zitten
waartegen ik opkijk
die interessante dingen doen
een visie hebben
maatschappij kritisch zijn
autonoom in zekere zin
maar ontspannen
die lijken de wereld aan te kunnen
hun leven zelf richting geven
boeken lezen in het Duits
soms zelfs in het Frans
die goed zijn voor hun moeder
gesprekken voeren met hun vader
niet bang hun gevoelens te tonen
empathisch zijn
gewaardeerd worden door de juiste mensen
en niet onbelangrijk
mooi zijn
hoe mijn Facebookaccount te behouden
terwijl die mensen
Facebook verlaten
en:
hoe te verzekeren
dat na mijn dood
als ik er niet meer ben
mijn timeline doorgaat
een soort zerk wordt
een mooi verzorgd grafje
een condoleanceregister
waarin al mijn vrienden
familie
kunnen zeggen hoe bijzonder ik was
en dat nieuwe vrienden zich kunnen aanmelden
en dat zij kunnen zeggen
dat het hun spijt
dat ze me niet tijdens mijn leven hebben gekend
en:
hoe de profielen van meisjes te bekijken
en door hun foto’s te scrollen
zonder paranoïde te worden
dat het Facebook wel eens zou kunnen opvallen
hoeveel ik de profielen van meisjes bekijk
en door hun foto’s scroll
en:
hoe een foto te verwijderen
die vrienden van mij hebben genomen
en op Facebook is gezet
tijdens een dronken nacht
terwijl ik lag te slapen
er een klein beetje kots over mijn wang stroomde
waaronder een spaghettisliert
die van mijn keel tot op de grond bungelde
die met behulp van een potlood
in mijn neus is gestopt
onder de titel
the full circle
mij hebben getagd
geliked
en gepost op hun eigen timelines
en:
hoe te geloven in god
of jezelf
of een integer leven te leiden
met een Facebookaccount
en:
hoe mijn zakelijke kant
te incorporeren
in mijn persoonlijke leven
zodat mensen niet de indruk krijgen
dat ik onprofessioneel ben
een lamzak die geen verantwoordelijkheid aankan
maar ook niet te gestrest is
te up tight
zijn mindere kanten durft te tonen
op Facebook
zodat ik menselijk blijf
ongefilterd
rauw
impulsief
romantisch
gestoord
levenswijs
poëtisch
intellectueel
praktisch
en belezen
want dat ben ik
en:
hoe in de echte wereld
een meisje te strikken
dat op Facebook
in bikini poseert
Facebook testimonial #2
(optioneel: een tin foil hat)
Het begon allemaal liefelijk
met kleindochters die zich over mij ontfermden
filmpjes van katten op telefoons
mijn nicht uit Australië
ik zwaaien
en onbeperkt boeken bestellen
Op een bureaustoel werd ik naar beeldschermen gereden hun zachte handen boven op de mijne
hun vingers die instructies gaven
klik, klik, dubbelklik
We openden een pagina
op de website w, w, w, punt facebook, punt N, L Ik kreeg vrienden
eerst tien
vervolgens vijftig
Mijn leven werd in kaart gebracht
Mijn nicht uit Australië gaf me de ‘thumbs up’ ik stuurde haar een berichtje
‘Are your thumbs really up down under?’
Nog meer thumbs up
ik lag goed in de groep
Het idee dat ik mee moet
dat idee
is godverdomme oud
Het besef dat ik vroeg of laat dood zal gaan als ze me achterlaten dat de savannes erg leeg zijn in mijn eentje
maakte me waanzinnig
Het begon onbegrijpelijk
‘Gerard is mijn oom’
Uit het niets
geschreven door een niet-neef
Het was een flauwe grap die ik niet begreep
Twee dagen later was het ontploft
Mijn kleindochters zeiden dat ik viral was gegaan
ze waren trots
‘Gerard is mijn oom’
Iedereen wilde een neef of nicht van me zijn
artistiekelingen zetten zich af
werden achterneven en achternichten
early adapters werden mijn moeder
Ik kreeg honderden adoptie-aanvragen per dag
Binnen twee dagen was ik de oom des vaderlands geworden
zeiden mijn kleindochters
zei de website w, w, w, punt nu, punt N, L
zei die rare man van het televisieprogramma De Wereld Draait Door
zei zelfs Witteman
Paul Witteman
mijn Paul Witteman
die zoveel verstand heeft van klassieke muziek
zei dat ik de oom des vaderlands was geworden
Mijn kleindochters knikten heftig
en ze klopten me op mijn schouder
Ik ben naar de dokter gegaan
Ik zei:
‘dokter, ik heb alzheimer
ik heb ze niet meer op een rijtje’
De dokter zei: ‘hmm-hmm’
drukte een koude stethoscoop op mijn borst
legde een houten staafje op mijn tong
hij loerde wel vijf minuten in mijn oor
Ik moest in een apart kamertje een twee-sterren-Sudoku invullen
dat deed ik
De dokter zei:
‘Gerard, je hebt ze prima op een rijtje’
en hij wilde met mij op de foto
en daarna zijn assistente
en de mensen in de wachtkamer
‘Gerard is mijn oom’
nu zou ik een ledemaat hebben gegeven als het daarbij was gebleven
Ik dacht dat het niet erger kon
Ik ging ervan uit dat de lol er wel af zou gaan
het was op zich al vreselijk dat mijn Witteman zich liet grijpen door die gekte
Toen kwam het volgende bericht:
‘Gerard ist mein Onkel’
Als alles en iedereen naar links loopt
en ik blijf staan
dan is het eenvoudiger om de zaak als volgt voor te stellen: ik loop naar rechts
Dat scheelt een hoop gedoe
en maar een enkel offer
Ik durfde niet meer naar het beeldscherm te gaan
ze zeiden dat ik me aanstelde
dat ik er juist van moest genieten
Ik werd stil
Sacherijnig
Ik schreeuwde dat ik helemaal nergens van hoefde te genieten
ik heel mijn leven al genoten had
dat ik totaal klaar was met genieten
Er werd aangebeld
‘Dat zijn de Duitsers!’
riep ik
‘De Duitsers komen me halen’
Mijn kleindochters reageerden niet
Ik riep nog een keer
‘De moffen komen’
ze leken me niet te horen
Er werd getelefoneerd
ik werd niet meer alleen gelaten
De dokter kwam
Pas als je een bepaalde leeftijd hebt bereikt
leer je de ware betekenis van het woord ‘meewarig’ kennen
De dokter zei:
‘je bent een intelligente man, Gerard
er zijn maar weinig mensen
die van zichzelf kunnen zeggen
dat ze ze niet meer op een rijtje hebben’
Ik hoef geen Sudoku’s te maken
Ik krijg pillen bij iedere maaltijd
en af en toe een spuit
Ik maak korte wandelingen door het groen
en voer de eendjes
Deze tijd draait hard om zijn eigen as
Aan de buitenste randen van de chaos
waar de centrifugale krachten het hoogst zijn
vallen slachtoffers
Mensen van minder allooi
om het zo maar te zeggen
De manken die niet meer helemaal mee kunnen
die niet zo nodig hoeven
die worden door elkaar geranseld
Ik ben er zo eentje
Ik ben, zogezegd, een gedupeerde van deze tijd
Soms
als ik bij de vijver sta
denk ik
dat ik in de verte
mijn nicht uit Australië voorbij zie lopen
dan zwaai ik
Facebook testimonial #3
Ik ben van Facebook af
dat was even wennen
Alsof ik hier zat
in deze zaal
in mijn eentje
Alsof deze zaal
gesloten was voor het publiek
nog niet zou worden gesloopt
maar toch zeker niet meer open zou gaan
Het was niet prettig
maar ik heb er van geleerd
ik heb een stappenplan ontwikkeld
hoe verder te gaan
een stappenplan dat voor iedereen bruikbaar is
als je Facebook hebt
Stap 1 is makkelijk, in principe
Zeg je Facebookaccount op
Dan komt stap 2
Wacht twee weken voor de werkelijke deactivatie
Log niet in
bezwijk niet onder de druk van vrienden
Wees niet bang dat je feestjes zult missen
Stap 3
Ruim je bureau op
Koop gedroogde vijgen en pure chocolade
Zet sterke koffie
Leg de vijgen op het schoteltje
zodat ze een beetje warm worden
Doet dit niet met de chocolade
Zie het tafereel aan
Stap 4
Vouw een A4tje dubbel
Maak de vouw scherp met je nagel
Scheur het blad voorzichtig
met twee vlakke handen op het tafelblad
Herhaal dit twee keer
Leg het kleinste deel op het bureau
gooi de rest in de prullenbak
Stap 5
Ga douchen
Stap 6
Maak een wandeling door je buurt
Groet niemand
Stap 7
Zorg dat je lekker ruikt
Als het zonnig is
zet het raam open
Als het regent
niet
Stap 8
Neem een stuk papier uit de prullenbak
Oefen je handschrift
verzin een nieuwe handtekening
schrijf je eigen naam
Stap 9
Schrijf de namen van je vrienden op het blaadje op het bureau
Hoe groter je schrijft
hoe beter het is
Stap 10
Zet geen muziek op
geen Lily Allen
geen Bach
geen Lou Reed
geen Paul Elstak
en zeker geen radio
Stap 11
Bel de namen op de lijst
nodig ze vanavond uit
Bij je thuis
niet in een café
Stap 12
Verlang geen toezeggingen
Weiger afwijzingen
Zeg wat je te zeggen hebt
antwoorden zijn niet belangrijk
laat staan wenselijk
Hang op
Stap 13
Koop wijn en bier
Speed en paddo’s
als je daarvan houdt
Nu mag de muziek aan
maar nog steeds
geen radio
Stap 14
Ga op de vloer liggen
Kus je onderarm
, doe dat zacht en teder
Ruik je huid
Geloof in niks
Zelfbevrediging is optioneel
maar als je het doet
doe het nu
Stap 15
Ben alleen
Stap 16
Wacht af
Stap 17
Het maakt niet uit
of ze komen