Het Tijdperk van de Goede Bedoelingen

Met de val van de Muur zijn alle dreigingen uit de wereld verdwenen. Niet alleen
het communisme bleek ongevaarlijk te zijn, ook kernenergie, AIDS,
milieuvervuiling en de Derde Wereld vallen reuze mee. Als de regeringsleiders er
maar hun schouders onder zetten en het bedrijfsleven een steentje bijdraagt, is
elk probleem oplosbaar. De bevolkingen zijn er met hun mentaliteiten helemaal
klaar voor. De bewustzijnsverandering is een succes gebleken en ligt ver achter
ons. Als er iets mis gaat in de natuur of in de mensheid, staat de Organisatie
paraat om professioneel hulp te verlenen. De media staan in principe sympathiek
tegenover alles wat het geval is. In een wereld zonder tegenstanders is het
Kwaad homeopatisch geworden en is de rest van goede wille. De donkere wolken van
de jaren tachtig mogen dan wel verdwenen zijn, maar er kwam geen stralende lucht
van een bezield kapitalisme voor in de plaats. Het klimaat bleek wisselend
bewolkt met een gemiddelde temperatuur. De wetenschap hoe je zelf 
gebeurtenissen teweegbrengt is in de vergetelheid geraakt sinds ze tot
evenementen zijn geworden die je alleen nog maar kan bezoeken.
Hoe is het in een wereld zonder signifier? In het Beloofde Land van de Leegte is
het prettig toeven. De simulacra verwezen nog naar een verdampte werkelijkheid
die ooit moet hebben geregeerd. reality rules. Maar nu ook de simulacra
onwerkelijk zijn geworden en hun geheime charme hebben verloren, krijgen we
uitzicht op de laagvlaktes der nietszeggendheid, met her en der wat toppen van
onbenul. Na de vraag van Kant en Foucault 'Wat is Verlichting?' luidt de vraag
nu: 'Wat is Warrigheid?' De dagelijkse rationaliteit is ondraaglijk gebleken en
nu is het zoeken naar een filosofisch-maatschappelijk programma dat het
menselijk onvermogen weer alle ruimte geeft. Het falen als ontologisch principe,
het mislukte leven als ideaal en uitgangspunt, chaos als zingeving, kritiek van
de efficientie en performance, trauma als identiteit,  gezellig geloven,
fractale vriendschappen, fuzzy logic als operationeel principe, de
onduidelijkheid als overdeterminant: allemaal begrippen die geen nadere uitleg
behoeven omdat ze de nieuwe normaliteit definieren.
New Age is nog een ideologie. De goede bedoeling daarentegen werkt niet met
formuleerbare ideeen maar met hints, suggesties, practische tips, help files,
bijschriften, body language, handleidingen, vrije associaties, logo's,
pictogrammen, interfaces. De mensheid is bezig om vooruit te komen en wordt
bijgestaan door adviseurs, organisatie-deskundigen, interdisciplinairen,
fusiebegeleiders, help desks, informatielijnen, folders. Het is Lebenshilfe op
een hoger sociaal-economisch plan getild, genaamd 'service', en resulteert in
langere wachttijden plus overbodige vormgeving. Het onuitstaanbare ervan is het
'wij gevoel', dat er voor 'ons' wordt gezorgd en dat onze levensvraagstukken met
hun programmatuur zijn te verhelpen. De Goede Bedoeling werkt niet volgens de
principes van de verleiding of het bedrog maar van de medeplichtigheid en de
uitleg. Er hoeft niets aan je verkocht te worden want je bent al klant. De Goede
Bedoeling is post-spektakulair.  Je hebt wel overlast, maar je krijgt er ook
iets voor terug. Vragen worden nooit beantwoord, ook al komt men massaal met
informatie aanzetten. Op weg naar de Goedheid vraagt men begrip voor het feit
dat we collectief in de modder blijven steken. Het wordt het nooit helemaal. De
mislukking wordt geprezen om zijn conceptuele proceskarakter.
In dit tijdsgewricht helpt het overtuigend betoog niet meer. Bilwet's
Bewegingsleer van de jaren tachtig heeft nog een analyse in zich, een sluitend
theoretisch raamwerk dat over een verzameling reele gebeurtenissen wordt gelegd.
Het Media-Archief  vertelt geen verhalen maar komt met radicale concepten om het
opkomende media-regime te ontregelen en ruimte te scheppen voor eigen mediale
escapades. Nu de korte zomer van de media achter ons ligt en de post-mediale
wereld op zich laat wachten, is analyse en speculatie overbodig want er zijn
geen gebeurtenissen en geen mogelijksheidsruimtes beschikbaar. In het naakte
aangezicht van de Goede Bedoeling kan je alleen maar kotsen. Een oude weerzin
tegen het bestaan van de wereld steekt op. In de electronische eenzaamheid
heerst een existentialisme, ontdaan van de heroiek van het persoonlijke en zijn
absurde driften. Het is niet subjektief, gewoon omdat IKEA zelf  post-humaan is.
Het overstijgt het Ik en zijn/haar belevingswereld. Bilwet biedt geen bril aan
maar beschrijft eerder een objectieve ambiance. Het is een slappe virtualiteit,
een materialisme van de halfzachte stoffen waar we het hier over hebben. Afkeer
biedt geen perspectief, maar is een voorstadium van de woede. Het verhaalt niet
over alternatieve praktijken, maar over een modaliteit om het eind van het
millennium heelhuids te doorstaan.
Laat alle hoop varen, gij die hier binnengaat.